Amai het heeft in mijn ogen lang geduurd (di-vrij), maar ik begin weer een mens te worden. Stomme oorontsteking ook! Dagen in bed gelegen, niet kunnen geslapen, één en al miserie. Nu gelukkig minder pijn, niet meer misselijk,... kortom weer meer en meer Liesbeth.
En wat is er beter om je weer goed te voelen dan een fantastisch Skype gesprek met de mammie. Sinds kort is de verbinding steeds beter, dus kunnen we deftig praten en daar hoort ook de typische zottigheid bij. Het waren 50 hilarische minuten toen men mam ging afsluiten. Ze riep naar ons vader op wat ze moest klikken en zei 'poef' en was weg. Ik Skype gemiddeld 1x per week en na zo'n gesprek kan ik weer heel de wereld aan. Het is behoorlijk duidelijk dat ik absoluut niet zonder men ouders kan. ^_^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten