Schilderij

Schilderij

zondag 18 oktober 2015

16/10 Dolfijnen tour

Lekker lang kunnen uitslapen. Zalig! En tegen 14u klaarstaan om met de 2 huizen van Lucien op dolfijnen tour te gaan. We hebben eigenlijk geen hoge verwachtingen aangezien we echt met veel zijn en het zo misschien heel chaotisch gaat zijn. Allereerst moeten we met de taxi naar Leonsberg. Gelukkig is dat niet zo ver.
Als we dan de planning van Lucien te horen krijgen, gaan we precies wel nog veel doen...benieuwd!
Dan nemen we 2 boten en varen we naar de plantage Rust en Werk. Daar krijgen we uitleg van een gids. Hij toont ons eerst de "vissen met 4 ogen", deze kunnen boven en onder water kijken en leven in het slijk van de mangrove bossen aan de plantage. Deze plantage is ook bekend voor het verhaal van Cynthia Mcload 'Hoe duur was de suiker?'. Op de plantage hadden ze vroeger suikerriet. Nu werken ze met contract arbeiders aan bananen en koffie. We kregen een pot te zien waar ze vroeger suikerriet kookten en vertelden over het bekende liedje dat de slaven zongen rond de pot. Dit ging over dat ze zeer voorzichtig moesten zijn dat ze zich er niet aan verbranden. Ook kregen we te horen dat het vaak voorkwam dat als de suiker verbrand was, de slaaf in de pot werd gesmeten als straf m.a.w. een verschrikkelijke dood!
De gids vertelde over de ochidee-achtige bloemen die op de kabels groeiden. Zij groeien omhoog en hielden water vast van de regen, waar vogels uit kunnen drinken.
We mochten het huis van de gids in en zagen een armzalig 'krot'. Ik had wel medelijden met de man. Maar hij was juist trots om ons in zijn huis te laten. We kregen een kokos om te drinken, een banaan en mochten zijn schildpadden en kaaimannen bewonderen. De schildpadden waren zeer rustig. De kaaimannen zagen er slecht uit, vergeleken met de gezonde die wij in de natuur zagen. Precies uitgedroogd. De gids zei wel dat ze na 7 dagen uitgezet werden en nieuwe werden gevangen, omdat ze teveel eten om bij te houden. Ze eten in de week hun gewicht aan vlees. Maar het was wel zielig om ze zo ongezond te zien.
Daarna gingen we terug op de boot. Iedereen dacht dat we weer ergens naar toe gingen, maar opeens zagen we dolfijnen!!! Wauw! Ze kwamen met groepjes. Voor een foto waren ze te snel. Maar het was fantastisch om ze te zien springen. Omdat ze aangetrokken worden door enthousiast lawaai, juigden en klapten we opdat ze zouden komen. Het was fantastisch!!
We varen verder naar Braampunt, het laatste dorpje aan de Surinamerivier en de de zee. Daar bekijken we een prachtige zonsondergang. We zien nog honderden ibissen, rode, witte en zwarte opstijgen en rond vliegen. We keren daarna geleidelijk terug naar ons huis en genieten nog na van een prachtige dag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten