Suriname 2015: 21/10 Santigron

Genoten van een heerlijk ontbijt. Twas wel wat raar toen de eigenaressen van niets gebaarden. We hingen dan nog wat in de hangmatten terwijl we op Pukkie wachten om te gaan wandelen naar een indianendorp. Maar wat bleek, Pukkie had een enorme kater. Blijkbaar had hij teveel gedronken de vorige avond. Niemand van ons had dit door gehad. Dus kwam er een andere gids. We liepen door de jungle, maar na enkele minuten hadden we al door dat we rondjes stapten. Hij wist de weg niet! Hoewel hij dit niet vertelde. Hij liep veel ver op zodat we hem niet goed konden volgen en zijn paden waren niet erg goed. Je kon me niet wijsmaken dat ze deze tocht met ouderen maakten. We hadden te horen gekregen 1u heen en 1u terug. We liepen al bijna 2u in de jungle. Alhoewel we met een toffe groep waren, dus het was wel leuk. We zongen liedjes, maakten grapjes en lachten veel. Uiteindelijk zagen we een huis in de verte. Maar dit was een bouwhuis aan de asfalt weg, niet ver van Santigron.

We volgden hem dan maar verder. Hij zei dat het niet ver was. Ja hallooo! Onder de hete middagzon waar je de hitte van het asfalt door je schoenen voelt! We hadden maar een half litertje water mee gekregen. Dit was zogezegd genoeg. Terwijl we nu wat aan het uitdrogen waren. Weer een lange tijd later kwamen we aan een zandweggetje. Deze moesten we ook nog volgen. Gelukkig kwam er een truck aan. Zij namen ons mee tot aan een gebied waar een heleboel bouwvallen stonden. We vroegen aan ons onervaren gids waar we nu waren. Hij zei dat hier het indianen dorp was....ok dan. Dan keerden we maar terug, weer in de vlakke zon. Op een bepaald moment konden we niet meer, vonden we een schaduw plaatsje. De jongens gingen water bijvullen terwijl wij ons ongenoegen uitspraken.
Blijkbaar was het indianendorp waar de jongens water vonden, maar zij werden uitgescholden en weg gestuurd. Tot zo ver de kennismaking met het dorp. We kwamen dezelfde truck weer tegen die ons terug naar Santigron bracht.
We kwamen terug in ons verblijf en lieten duidelijk weten aan de eigenaressen wat er was gebeurd en dat we niet tevreden waren.

Na het eten ons wat opfrissen en klaarmaken om te vertrekken naar huis.

S'avonds gaan eten in Souposo. Een restaurant gespecialiseerd in soepen. Lekker 2u mogen wachten op ons eten. Na heel moe te zijn van onze 2 daagse konden we er niet goed tegen te zien dan andere tafels na ons eerder eten kregen. Plus! Ze hadden onze bestelling drank 'perongeluk' weggesmeten. En! Zijn we 3x gaan vragen waar het bleef. We speelden dan maar enkele spelletjes. Maar dan heb ik toch duidelijk gezegd als ons eten er niet aankwam, we gingen vertrekken. Niet lang erna kwam het. De pindasoep was wel super lekker. Achteraf kwamen ze heel vriendelijk vragen of we nog koffie of thee, dessert wouden. Speciaal tegen mij ook omdat ik had "geklaagd". Maar men ogen vielen zo toe en ik kroop veel liever in men bed.

Wat een dag! Pfffff!