12/9 Galibi festival

We gaan met een grote groep mensen met enkele busjes naar het Galibi festival. Velen hadden er al met veel lof over gesproken. De rit duurde lang, maar met het mooie landschap konden we niet anders dan genieten. De hitte valt goed mee in de bus als we rijden, bij het stilstaan overvalt het je zo erg dat we allemaal spontaan beginnen te zwemmen in ons zweet. Onderweg stoppen we voldoende om eten en drinken te kopen. Na een rit van 2,5u komen we aan in een klein dorpje.....

Hier wachten we nog een tijdje voor we de bootjes op kunnen. Ondertussen merk ik dat ik men tasje ben vergeten en koop nog snel een spotgoedkoop, mooi (ahum) rood blinkend tasje.

We verdelen ons in 2 groepen en gaan de boot in. We moeten ons goed verdelen zodat de boot stabiel blijft en niet kantelt bij het vertrekken. De zon brand op de huid tijdens de boottocht.

Het werd een lange reis op oncomfortabele houden planken. Voor we er bijna zijn, vallen we stil. De olie ofzo was op en daardoor konden we niet verder. Ze moesten nog andere ingieten en ... Alle ik ken daar niet zoveel van :) We lagen wel lang te dobberen. Enkelen werden wat misselijk. Na enkele keren een paar meter vooruit te geraken en terug stil te vallen, konden we toch verder. We kwamen een uur later aan dan de andere groep, die ondertussen al aan het zwemmen was!
De organisatie dit weekend was slecht. En dat merkten we al direct aan de boten. Want ook de andere boot had problemen gehad. Zij maakten de overtocht met tot hun knieën in het water, wat er dus ook voor zorgde dat al de bagage kletsnat was. We stonden op het strand wat te nietsen en eindelijk namen de organisatoren ons mee naar onze hut. Daar hingen we onze hangmatten op met veel geklungel en gestuntel.

Ook weer daarna werden we aan ons lot overgelaten. We liepen wat rond, aten de vieste nasi die er maar bestond en zwommen in het water.

Het festival begon naar schijnt om 19u. Dus gingen we niet veel later met de groep gaan kijken. Bijna als enigsten kwamen we daar aan. Veel was het niet. Iedereen had al wat gedronken en we gingen de dansvloer op samen met een Surinaams oudje dat af en toe iemand eruit pikte om mee te dansen.

Het festival begon uiteindelijk rond 23u30. Dan begonnen de optreden en kwam er veel volk af. Maar we waren al snel moe. Tegen 2u30 lagen we allemaal in onze hangmatten.

De volgende dag was de terugkeer langzaam, vermoeiend en vuil. Weeral stond onze boot in panne (als je dat ook zo zegt). We waren weer volledig gedehydrateerd. Omdat we moe waren en naar huis wilden, konden we de stomme grapjes van de Surinamers ook niet echt aan. Alleee, als we thuis waren genoten we dubbel zoveel van onze ijskoude douches.