Zoals Babet het zou zeggen: "F*ck my life!". Gisterenavond kreeg ik tandpijn en dat ging wel over na eens men tanden te poetsen. Maar toen ik ging slapen, hielp nog heel weinig. Ik probeerde te poetsen, tandpasta op de 2 achterste tanden boven en beneden, pijnmedicatie en laatste redmiddel de enige alcohol die ik had: sangria. Ik zou het opnieuw zeggen FML! Ik sliep gewoon niet! Ik werd langzamerhand gek in men hoofd en tegen de ochtend stortte ik bijna in. Dus ik stond op en deed alles wat ik had gepland. Paar inkopen, men fiets terug afgegeven en helemaal bezweet kwam ik terug. Mijn lichaam en mijn tanden hadden nood aan iets koud. Ijsjes verdoofde mijn tanden. Maar ik had het zo moeilijk. Men vrienden konden het niet meer aan. Ik had er al aan gedacht maar hoorde dat de tandartsen hier slecht waren. Ze trokken direct je tanden uit! Maar ik werd overtuigd en samen door de hulp van Merilva ging ik naar de tandarts. Het bleek een ontsteking van mijn zenuw in mijn tand te zijn. En daardoor deed alles pijn. Ik kon kiezen:
1. Tand eruit trekken, maar dat kon niet meer omdat ik mogen vlieg.
2. Het zo laten en in de vlieger nog meer pijn hebben door de druk.
3. Een ontzenuwing.
Ja veel keus had ik niet en toen ik het men Zoï en Arlinde besprak, nog een pijnaanval kreeg, had ik besloten me onder handen te laten nemen. Ik ben doodsbang van de tandarts en al zeker als er zo iets groots aan zit te komen. Het ging een tijdje duren en de verdoving viel goed mee. Nog een paar extra prikjes omdat het bij mij toch nooit genoeg is. En town begon het. De dokter was fantastisch! Ze gaf veel uitleg en was echt begaan. Op een moment stopte ze en zei ze dat ze niet verder kon doen en ik eerst moest stoppen met bibberen over men hele lichaam. Zo gestressed was ik dus! Ik kon men tranen niet inhouden van de angst en ze gaf me een drankje en de tijd om te bekomen. Ik weet niet wat het drankje was, maar het hielp zo goed!!! Ik kon erna relaxen en op een moment zelf bijna in slaap vallen. Tegen het einde moest ik nog een foto laten nemen om het resultaat te bekijken en ik was ferm gedrogeerd en had moeite met stappen. Haha! Maar allesinds stond ik niet veel later buiten met men fantastische, lieve vrienden die me zo hard hebben gesteund! Echt lieverds, bedankt! :')
Mijn gezicht was half verlamd, hilariteit voor iedereen behalve mezelf. :p
Och ik had geen pijn en dat was het belangrijkste!
Nog gauw mijn pijnmedicatie halen, ik had zelf valium voor op het vliegtuig voorgeschreven gekregen. En iedereen had mijn 'laatste avondmaal etentje' al op hun buik geschreven, toen ik binnenkwam en we lekker toch gingen.
Weer malchance! Souposo was toe, Brokie was toe, dan maar Ji-ji's. En het was lekker. Ik had een heerlijke avond met men te gekke Hollanders! Echt ik vond het super. Enja ik was emotioneel, weeral, maar al heel de dag door de vermoeidheid en de pijn. Maar ik zie ze allemaal graag! Ze hebben Suriname tot een heerlijke tijd gemaakt!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten